SİSLER (SAMİ SAMANCI)

Kül rengi matem sarmıştı bütün geceyi
Son kez tutuyordu sevdiği ellerini
Atların nal sesine karıştı titreyen sesi
Konuşmaya yetmiyordu yorgun nefesi.

Omuzunda uyuyunca sönmüştü ışıklar
Son nefesiyle toplandı gözlerinde bulutlar
Duvarda asılıydı gül rengi elbisesi
Baharında sararıp solmuştu şimdi  benzi.

Sisler içinde dualarla uğurladılar
Bulutlar eğildi ah çekip ağladılar
Tek başına yürüyüp hanesine çekildi
Kurşun gibi ağır geliyordu ruhuna şimdi bedeni.

Bulutlar gibi yüreğinde engin derinlik
Yedi kandilli Süreyya daki o miskin ahenk
Yoktu artık aşkına bir medet teselli
Ve
Ölüm gibiydi odaya sızan ışıklarda sessizlik.

7 Nisan 2019